Jeetje het is een bloedhete dag vandaag, maar gelukkig is het dinsdag want elke week die dag ga ik om 12 uur te zwemmen in strandheem. We zwemmen altijd vanaf het hondenstrandje.
Voor mij een genot, want ik geniet om in de energie van honden te mogen zijn. Aangekomen bij het strandje zie ik dat er al een mooi aantal honden aanwezig zijn, uiteraard met hun verzorgers.
Wij doen eerst onze zwem ronde, het is echt bloedheet.
Eenmaal weer aangekomen op het strand, nog half in het water staande. Komt een hond onze zwemboeien onderzoeken. Ik bied mijn zwemboei aan de hond aan en geef aan dat hij deze mag gaan onderzoeken. Deze uitnodiging neemt de hond gelijk aan, heerlijk dier.
Ik geniet van hoe de dan aanwezige loslopende honden eigenlijk prima met elkaar overweg kunnen. Ja loslopende honden zie ik graag. Waarom? Nou dat ga ik je uitleggen. Loslopende honden hebben alle vrijheid en ruimte om te kunnen communiceren met elkaar. Zodra een hond aangelijnd is, meestal worden de korte lijnen gebruikt. Of zodra ze een hond passeren halen ze de hond bij zich. Bij een korte lijn wordt de hond zeer beperkt tot bijna onmogelijk gemaakt om goed en wel te kunnen communiceren.
Met communiceren bedoel ik dat wat honden doen, kijk wij mensen communiceren groot en deels door woorden. Honden communiceren voornamelijk via lichaamstaal. Ja ze blaffen ook. Maar dat doen ze pas in een later stadium. Als het stress level te hoog is.
Hier een voorbeeld, honden lopen nooit en te nimmer recht op hun soort genoot of ons mensen af. Zij ervaren recht op iemand aflopen als een teken van geen respect. Ja en wat doen wij mensen onderling, juist recht op elkaar aflopen. Honden passeren elkaar via een boog, begrijp je waar ik naar toe wil?
Honden aan een korte lijn zijn niet in staat om een boog te maken. En ook al doet de hond toch een poging aan de lijn, ongetwijfeld zal de verzorger denken, ho naast me blijven.
Maar op dit strandje lopen ze allemaal los, en ze communiceren volop en respecteren elkaars ruimte.
Zo is er een verzorger die zwemt met zijn hond, oh wat kan ik daarvan genieten. De hond in zijn element, want dit is zichtbaar een zwemmer en de verzorger is ook in zijn element. Wat wil je nog meer, als je het mij vraagt, niks!
De aanloop van nieuwe honden op dit strandje blijft komen. Zo zijn er een tweetal verzorgers die aangelijnd in een grote groep loslopende honden deze groep in komen lopen. Aai denk ik, ik zie de lichaamstaal van de verzorgers, beide iets wat onzeker. Met een hond aan de lijn die denkt “yes water, gaan”.
In de ene hand de hond aan de lijn en de andere hand de zwemspullen. Dit is wachten totdat het mis gaat. Hond hoog in energie en de verzorger zichtbaar lichtelijk geïrriteerd. Waarom durven we de hond niet te vertrouwen op zijn eigen communicatie skills?
Kan het zijn omdat wij onze eigen lichaamstaal zijn verleerd, we ervan uitgaan dat de honden het ook zijn verleerd? Mocht je dit denken, dan hier mijn waarheid. Honden oftewel alle dieren staan dichter bij hun intuïtie dan dat wij mensen momenteel staan. Zij raken het simpelweg niet kwijt.
Een volgende hond arriveert op het strand. De verzorger gebruikt een korte lijn. Even voor het beeld. Een andere hond komt onmiddellijk respectvol kennis maken met deze hond. Maar de verzorger is zichtbaar ermee aan, commandeert zijn hond te gaan zitten. Iets wat de hond in deze situatie helemaal niet kan. Hij is namelijk druk aan het communiceren met de hond die kwam kennis maken. En elkaars geur oppikken is een bron van informatie, de zit houding geeft weer een compleet andere communicatie.
Met dit beeld wil ik zeggen, dat de inmenging van de mens op de honden feitelijk niet of nauwelijks nodig is. Maar het allerbelangrijkste wat ik wil meegeven is verdiep je in de communicatie van de lichaamstaal van je hond. Op die manier leer jij je eigen hond letterlijk te begrijpen. Dan begrijp je waarom je hond doet wat die doet. En geloof me, het is niet ingewikkeld je de honden lichaamstaal eigen te maken.
Turid Rugaas heeft een prachtige 3-delige boekenreeks geschreven. Voordat je nu denkt, 3 boeken. Ze zijn alle 3 van dunformaat.
Want dan zie je blaffen niet meer als een vorm van agressie. Blaffen is voor de hond duidelijk een grens aan willen geven. Een manier om aan te geven dat de energie echt te hoog oploopt, en die mag worden ontladen. In dit soort situaties kun je als verzorger je hond prachtig ondersteunen, mits je de lichaamstaal kent. In een situatie waarin je hond begint te blaffen, en nou schets ik echt even een algemeen en kort beeld. In zo’n situatie kun jij je hond ondersteunen, door zelf de lichaamstaal van je hond toe te passen.
De hond geeft hier namelijk aan dat de energie te hoog is opgelopen. Dus kun jij doormiddel van tussen de betreffende honden door lopen al gappend. Ja je leest het goed, gapen. Gapen werkt namelijk ontspannend. Nee je honden hoeven je het niet te zien doen, zij voelen je energie die afneemt en pikken dit signaal per direct op. Allemaal zullen ze omdraaien weg snuffelend weer hun eigen ding te gaan doen. Want dat was de functie de te hoog opgelopen energie weer in balans te brengen.
Om zo ook een beeld te schetsen dat jij als verzorger je hond op natuurlijke wijze kunt en mag ondersteunen. Maar wel vanuit begrip, wetende wat je hond werkelijk bedoelt.
Wil jij meer weten over dit onderwerp? Voel je vrij om mij een vraag te stellen.
Disclaimer: Elk van mijn verhalen zijn een situatie op zichzelf. Weet dat de teksten die ik schrijf, kort en krachtig zijn. Bedoeld om jou te activeren. Weet dat je hond in elke situatie met je communiceert. Meer dan ik soms omschrijf. Elke hond heeft zijn eigen verhaal. Die veel meer woorden bevat dan dat ik soms gebruik in de blog.
