Woorden we gebruiken er ontzettend veel van. Doormiddel van woorden kunnen we onze kwetsbaarheid kenbaar maken. Maar het is nou net deze kwetsbaarheid waar vele mensen geen kenbaarheid aan durven te geven, vaak ook niet eens weet welke woorden je daarvoor gebruikt.
We krijgen les in Nederlandse spelling en grammatica. Oh ja, en als kind leren we het alfabet. Maar hoe verwoord je je gevoel? Ik merk dat vele mensen dat niet of nauwelijks kunnen. Ikzelf heb het ook pas in de afgelopen jaren geleerd. Als we allemaal kwetsbaar en vanuit liefde de woorden zouden kiezen. Dan worden alle gesprekken zoveel simpeler en makkelijker.
In elk gesprek zijn we gewend om veel woorden aan iets te geven. Terwijl als je naar binnen durft te kijken, naar dat kwetsbare deel in je. Dan zijn er vele malen minder woorden nodig. Wij mensen zijn geneigd om in gevoelige gesprekken onze eigen pijn te willen delen. Want ja, als je de helft van je pijn kunt delen, dan scheelt dat een hoop gesjouw, toch?
Wat wil ik daarmee zeggen? Als in, mensen wijzen graag naar de ander “ja maar, jij dit of dat” of “jij bent toch echt degene die moet veranderen”. Zo leggen we de helft van onze pijn bij de ander neer. En geloof me, bijna altijd neemt de ander je pijn aan.
Kwetsbaar, liefdevol vanuit jezelf de woorden kiezen in welk gesprek dan ook. Ja dat vak zit niet in het leeronderwijs. Als dat een woord is, haha. Maar wij kunnen het wel degelijk leren. Is het even lastig? Jazeker. Maar elk gesprek wordt er zoveel mooier, puurder en liefdevoller van. En we besparen ons een hele hoop woorden.
Geloof me, vanuit je gevoel communiceren is vele malen leuker en authentieker.
